China

Nǐ Hǎo!
We zijn alweer begonnen met ons bezoek aan het laatste land. Nog een maand en dan zijn we weer terug in Nederland, waar we toch stiekem ook een klein beetje naar uit kijken.

In het donker vertrokken we vanaf Kuala Lumpur om bij aankomst op Beijing Capitol International Airport onze namen op het bordje bij de juiste chauffeur te zoeken. Dat duurde langer dan verwacht maar toen we in de rij voor de taxi gingen staan kwam hij opeens opdagen. Snel de auto in en de volgende ochtend wakker worden in Beijing, China! In het vliegtuig konden we al, ondanks dat het donker was, goed de smog boven de stad zien en dat merkten we ook vrijwel gelijk toen we de volgende morgen naar buiten kwamen. Het zicht is hierdoor een stuk minder dan in andere steden en de zon komt ook een stuk minder goed door.
De eerste dag hebben we gebruikt om door de stad te slenteren, door de winkelstraatjes en over Tiananmen Square: het Plein van de Hemelse Vrede.
We hebben het bezoeken van de vele bezienswaardigheden verdeeld over de vijf dagen dat we in de stad zijn en voor de tweede dag stond de Verboden Stad op het programma. De Verboden Stad is een groot complex (1 km2) waar vroeger de keizers en keizerinnen woonden en leefden. De audiogids kon ons nog het een en ander over de functies van alle gebouwen vertellen.

Zoals Mao Zedong zei: 'je bent geen echte Chinees als je niet naar de Muur bent geweest' of in ons geval 'je bent niet in China geweest als je niet naar de Muur bent geweest'. We vertrokken rond 7:30 om, na een lichte aanrijding met een auto en een aantal stops, om 10:30 aan te komen bij de Chinese Muur! Het is een hele klim naar en op de muur dus kozen we ervoor om met een kabelbaan omhoog te gaan. Het is schitterend om te zien dat ze het hebben bewerkstelligd om zo'n immens groot bouwwerk neer te zetten. We zijn op een aantal punten geweest waar we goed konden zien hoe de muur door het landschap kronkelt, kilometer na kilometer (in totaal 6000!!). Na de lekkere Chinese lunch weer terug met de bus waar onze chauffeur weer ruzie kreeg met een automobilist, die het nodig vond om een knuppel te pakken om mee te dreigen. De volgende dag zijn we naar Beihai Park, de Hutongs, Drum- en Bell tower en de zijdemarkt geweest. Een drukke dag waarin we overal rustig de tijd voor hebben genomen in het aangename zonnetje. Het Beihai Park staat voornamelijk in het teken van een bezoekje aan de witte pagode op de top van de heuvel. Daarna langs het meer en het lotuslaantje gelopen naar de Drum- and Bell tower, waarmee de Chinezen vroeger belangrijke aankondigingen deden zoals ceremonies en het begin en einde van de dag. In de Drum tower hebben we ook een kleine show van het gebruik van de drums gezien. Daarna door de Hutongs, de originele woonwijken van de inwoners van Beijing, gelopen en via de metro naar de zijdemarkt. Dit is simpel gezegd een verzamelplaats van alle prularia die in Beijing gekocht kunnen worden. Een makkelijke plek om een aantal souvenirs te kopen.
Op onze laatste dag in Beijing zijn we naar de Temple of Heaven geweest. Een groot park met ook daar een aantal prachtige tempels. 'S avonds namen we de slaaptrein (zo'n 12 uur) naar Shanghai. De trein is een stuk luxer dan degene in Vietnam (en vertrok netjes op tijd) maar ook een stuk duurder. Het station lijkt ook net een vliegveld en het personeel net stewardessen, maar wel met de Chinese 'onvriendelijkeid'.

Opvallend in Beijing:
- Het is allemaal erg grijs, grauw, communistisch en groots waarmee de regering laat zien de controle te hebben en machtig te zijn.
- Het is schoner dan we hadden verwacht en de mensen hier spugen ook minder dan we hadden verwacht (Dat zou in andere steden erger worden, vooral in Xi'An).
- Heel veel toezichthouders, agenten en andere mensen in uniform. Vooral rond het Plein van de Hemelse Vrede. Ze houden ook veel Chinezen aan zonder reden die zich dan moeten legitimeren.
- Voor elke ingang van de metro en bezienswaardigheden zijn tassen controlepunten.
- Veel kleine kinderen hebben een broek aan met aan de achterkant een scheur, zodat ze waar en wanneer hun behoefte kunnen doen. Sowieso laten de ouders hun kids, zowel jongens als meisjes, overal ongegeneerd plassen. Dit is trouwens overal in China zo, weer of geen weer.

Shanghai is een echte zakenstad: weinig sfeer, weinig te zien/doen, mensen zijn gehaast en er werken hier veel meer buitenlanders. In tegenstelling tot Beijing is hier dan ook elke centimeter bebouwd, op de parken na, en alles een stuk krapper. Toch hebben we het ook hier erg leuk gehad en hebben we een beetje de grote verschillen in zo'n gigantisch land kunnen zien.
De eerste dag hebben we weer een beetje door de stad geslenterd, rond People's Square. Ook nog even een bezoekje gebracht aan het Shanghai Museum. Hier waren we binnen vijf minuten weer weg want het was nogal..uhm.. saai. We hebben ook nog even in het park gezeten waar we zagen hoe de duiven gevangen en weggevoerd werden om ze te slachten om verspreiding van de nieuwe vorm van de vogelgriep tegen te gaan. 's Avonds werd de verkoudheid van Myrthe helaas een stuk erger met hoofdpijn en overgeven. Gelukkig ging dat de volgende ochtend beter want er stond een wandeling op het programma. Deze voerde ons door de French Consession. Dit is een wijk met onbetaalbare boetiekjes, leuke parken en (dure) restaurants. Na een leuke wandeling en een lekkere lunch zijn we met de metro naar The Bund gegaan om daar de skyline van Shanghai te bekijken, zowel overdag als 's avonds.
Vanaf Shanghai gingen we weer met de nachttrein, deze keer met als eindbestemming Xi'An. De wachtruimte op dit station lijkt in niets op degene in Beijing en heeft meer iets weg van een willekeurig station in één van de vorige landen.

Opvallend in Shanghai:
- De tassencontrole bij de metro is hier niet verplicht maar vrijwillig. De meeste doen het dan ook niet en wij uiteindelijk ook niet meer.
- Ook hier wordt, net als in Beijing, relatief veel gefietst.
- In Beijing wordt nog gebruik gemaakt van biljetten voor 1 Yuan. In Shanghai gebruiken ze alleen munten.

De rit naar Xi'An bleek een niet zo fijne. Het duurde bijna elf uur maar omdat de soft sleeper kaartjes meer dan €100 per stuk kostten hadden we gekozen voor stoelen in een coupé vol Chinezen. Met muziek uit hun oordopjes, ritselende snoepverpakkingen en keelschrapers bleek het lastig om in slaap te vallen. Toen we ingecheckt waren bij het hostel besloten we daarom om maar een paar uurtjes slaap in te halen. Toen de middag bijna om was zijn we nog maar even de stad gaan verkennen.
De volgende dag zijn we wederom bij een Drum- and Bell tower wezen kijken maar deze keer niet naar binnen geweest want ze hebben ongetwijfeld dezelfde betekenis als in Beijing. Daarna nog door de moslimwijk gelopen, souvenirs geshopt en een bezoekje gebracht aan de Great Mosque. Dit was niet zo heel bijzonder. Ook deze avond, net als gisteren, even een potje getafeltennist en deze keer won Myrthe.

De ultieme trekpleister van Xi'An zijn de Terracotta Warriors. Dat stond voor de volgende dag op het programma. Redelijk vroeg op en na het ontbijt op zoek naar de public bus. Dit bleek nog niet mee te vallen doordat wij te gehaast gingen zoeken. Na even goed op een bord te hebben gekeken waren we er snel en waren we onderweg voor ¥7 p.p. Bij het complex aangekomen bleek nog een financiële meevaller toen we 50% korting kregen op de tickets met onze studentenkaarten. Bedankt HVA en VU voor het niet hoeven inleveren.
Het Terracotta leger was minder groots en indrukwekkend dan we verwacht hadden dus het duurde even voordat we het hadden laten bezinken. Het is eigenlijk wel gaaf om te bedenken dat er ooit een keizer is geweest die dit allemaal heeft laten maken. Helaas waren er veel niet geheel meer intact of geheel ingestort maar er staan er nog wel genoeg overeind.
Het leven in Nederland gaat ook gewoon door dus 's Avonds laat zaten we allebei uiteraard aan de radio gekluisterd om de kampioenswedstrijd van Ajax mee te krijgen!
De volgende dag nemen we wederom een nachttrein, deze meer naar onze laatste bestemming in China, Chengdu. Een rit van maar liefst 16 uur. Gelukkig hebben we deze keer weer gewoon bedden in plaats van stoelen. De trein was deze keer helaas minder luxe dan de eerste keer maar we hebben toch redelijk kunnen slapen.

Opvallend in Xi'An:
- De drukste stad in China tot nu toe en voornamelijk jongen mensen.
- De stad wordt op veel plekken verbouwd waardoor het allemaal veel viezer en stoffiger is dan de andere twee steden.
- Het is hier zo'n 10 graden warmer dan in Shanghai en zo'n 15 graden warmer dan in Beijing. De lange mouwen konden weer vervangen worden voor korte.

Chengdu staat vooral bekend om het panda reservaat vlak buiten de stad maar ook onder andere People's Park en Jingli Street schijnen erg leuk te zijn.
Voordat we naar de panda's zouden gaan hebben we eerst een dagje gespendeerd in People's Park, waar we weer heerlijk konden kijken hoe die Chinezen zich ongegeneerd vermaken met dans, zang, spellen en yoga. Daarna nog door de Big & Small alleys gelopen, een kopie van het echte China van vroeger, en daar ook heerlijk traditionele Chinese thee gedronken (Mint Herb).

De volgende dag was het dan zover: het panda reservaat. We vertrokken vroeg zodat we op tijd waren voor de voedertijd en dat was maar goed ook. Toen we aankwamen lagen ze heerlijk op hun bamboetakken te kauwen en sommige waren lekker aan het spelen. Ook de rode panda's waren lekker actief. Toen we later nog een keer langsliepen waren de meeste al naar binnen of aan het tukken. Het was echt supergaaf om al die schitterende beesten te zien en een prachtig laatste hoogtepunt van onze reis.
De laatste dag in China hebben we gespendeerd bij Jinli Street in Chengdu om nog een laatste keer souvenirs te kopen. De volgende dag vlogen we naar Kuala Lumpur. Die vlucht konden we zeker niet missen dankzij de effectieve wekker: een serieuze aardbeving in de provincie waar wij zitten (140 km verderop) met een kracht van 6,9. We voelden het hele gebouw schudden en zagen buiten ook de telefoonpalen heftig schudden. Er leek enige paniek op straat maar de rust leek al gauw teruggekeerd. Later kwamen we er pas achter hoe serieus het was toen het eerste nieuws, ook in Nederland, binnen begon te komen. Goed, wij lieten China, waar we een hoop nieuwe ervaringen hebben opgedaan, achter ons en vlogen via Kuala Lumpur naar Krabi, Thailand. Hier zullen we nog heerlijk een weekje op het strand hangen voordat jullie ons mogen verwelkomen op Schiphol.

We hopen dat jullie hebben genoten van onze verhalen en het zo een klein beetje hebben kunnen meebeleven.

Tot snel en veel liefs van ons!!
Xxxx